Medan

Medan is de hoofdstad van de provincie Noord Sumatra en telt ruim 2,5 miljoen inwoners. In de Nederlands-Indische periode kende he buiten de stad vele plantages, vooral rubber deed het goed. Het uit 1965 daterende boek “Rubber” van M.H. Szekely-Lulofs geeft een goed beeld van hoe de wereld er toen uitzag en hoe Nederland rondom de Deli rivier met harde hand de scepter zwaaide. Later waren het vooral de Chinezen die handel en macht naar zich toetrokken. Nu is Medan een moderne stad, waar nog tal van oude gebouwen herinneren aan de koloniale periode.

Voor de westerse toerist heeft Medan niet erg veel te bieden: het paleis van de Sultan is aardig om te bezoeken, evenals de Chinese tempel. Neem vooral een kijkje bij de grote moskee Masjid Raya Al-Mashun, je wordt (buiten de diensten) van harte welkom geheten en rondgeleid.

Ons favoriete hotel Deli River ligt net buiten de stad, aan de rivier de Deli. Het bijbehorende restaurant Omlandia serveert heerlijke Indonesische, Indische en westerse gerechten. De pecel (soort van gado-gado met heerlijke saus) is een aanrader!
In het centrum is ook een ruime keuze aan hotels, maar die missen dan toch de sfeer. Wellicht komt het voormalige hotel de Boer, nu Grand Inna, dan nog een beetje in de buurt.

Samosir

Het Tobameer is met een lengte van zo’n 100 km en breedte van 30 km het grootste meer van Indonesië. Het is ontstaan uit een vulkaanuitbarsting, pakweg 75.000 jaar geleden. Rondom het meer leven de Toba Batakkers, een volk met overwegend Christelijk geloof, vermengd met een soort animistische voorouderverering.

Samosir is het bekende schiereiland in het meer. Een eilandtour over Samosir laat je de cultuur van de Batakkers zien en beleven. Een boottochtje over het Tobameer, langs het eiland, is ook erg leuk en laat vrijwel dezelfde bezienswaardigheden voorbij komen.

Bijzonder is om een dagtocht te maken naar Tatea Bulan. Hoog in de bergen bevindt zich hier een bedevaartoord van de Batak koningen en worden de voorouders geëerd. Een bijzonder devoot bezoek, met ook nog eens prachtige panorama's. Onderweg bezoekt u ook de heilige bronnen van AEK Sipitu Dai. Tijdens ons bezoek werd snel de wasplaats leeggemaakt om zo toch iets van het heilige te laten zien.

Wat je zeker niet mag missen is een diner met een vocalgroup. De Batakkers staan bekend om hun meerstemmige zangkunst, begeleid door gitaar en eenvoudige lokale muziekinstrumenten.
De culinaire specialiteiten van de Batakkers vallen niet altijd in de smaak van westerse bezoekers: hond is niet direct waar wij op zitten te wachten en de Ikan Mas (soort goudvis) kost je meer tijd om van graten te ontdoen dan dat het lekker is. Gelukkig blijft er nog Saksang over, een Batak gerecht dat tijdens een huwelijk niet mag ontbreken. Er zijn twee varianten, waarvan we de hond links laten liggen en gaan voor de Saksang Babi van varkensvlees.
Natuurlijk ga je eten bij mijn kake-pinjum, mijn leen-broertje Rony. Samen met Rosinthan runt hij het Marysca Restaurant. Al onze Sumatra reizigers krijgen hier een gratis diner met een warm Batak-onthaal. Rony, zijn vrienden en familie nemen je met de vocal goup graag muzikaal mee door de Batak cultuur.

Onze favoriete hotels zijn Tabo cottages (Junior suite of Villa) en Samosir Villa resort (VIP-room. In de weekenden wordt het resort overbevolkt door lokale toeristen).

Brastagi

Het bergdorp Brastagi wordt vaak aangedaan als tussenstop op de lange route tussen de jungle en het Tobameer. Het dorp ligt heerlijk koel op 1.300 meter boven de zeespiegel. Omgeven door de vulkanen Sibayak en Sinabung is de grond erg vruchtbaar en worden hier verschillende groenten, fruit en bloemen gekweekt.

Vulkaanliefhebbers kunnen ’s morgens vroeg de Sibayak vulkaan beklimmen en op de weg naar beneden een warm bad nemen bij de hot springs van Lau si Debuk-Debuk.

Tangkahan

Vanuit Medan naar Tangkahan is zo’n 2 uur rijden en 2 uur hobbelen door eindeloze en troosteloze palmolieplantages. Aangekomen bij de rivier zie je dat hier de kap van het regenwoud ook halt heeft gehouden. Bij Tangkahan begint het oerwoud van het Leuser Nationaal Park. Je steekt de rivier over via een hangbrug of met het bamboe pontje. En dan zit je ook écht in het oerwoud.

Vlakbij de hotelletjes, stroomopwaarts aan de Kualsa Buluh rivier, ligt het olifanten opvangcentrum. De olifanten worden voornamelijk ingezet om in de jungle te patrouilleren. ’s Morgens en in de late middag worden ze gewassen in de rivier en zijn toeristen welkom om te helpen. Vanuit het centrum kun je met grote banden stroomafwaarts tuben naar de hotels.

Must do’s in Tangkahan:
In ieder geval een jungletrek. Onder begeleiding van een lokale ranger maak je een stevige wandeling door het oerwoud en zie, hoor, ruik en beleef je de jungle.
Een wandeling door of langs de rivier naar de waterval is ook een aanrader. Bij de waterval zie je enorm veel vlinders en kun je natuurlijk ook een verfrissend bad nemen.

Tangkahan heeft enkele zeer basic onderkomens, waarvan Mega Inn onze favoriet is. Verwacht geen warm stromend water, airco of enige luxe. Verwacht wel wakker te worden met oerwoudgeluiden, behulpzame medewerkers en redelijk en goedkoop eten.

Bukit Lawang

Bukit Lawang is het plaatsje dat ook vaak Bohorok wordt genoemd, de gelijknamige rivier. Bukit Lawang ligt in het Gunung Leuser National park en wordt vooral bezocht om de orang-oetans te spotten. Direct aan de rivier ligt het voormalige orang-oetan rehabilitatie centrum. Tot enkele jaren geleden werden de mensapen hier getraind om, na een leven als huisdier, weer te kunnen leven van de natuur. Dat behoort nu tot de verleden tijd. Er worden al jaren geen orang-oetans meer in gevangenschap gehouden en het werk van het rehabilitatiecentrum zit er ongeveer op.

Tot voor kort werden de apen nog bijgevoerd op de ‘pieding time’, een naam die je even moet doorgronden. Voor veel Indonesiërs is de ‘F’ een moeilijk uitspreekbare medeklinker die wordt verbasterd naar een ‘P’. Feeding time is dan al begrijpelijker, maar voor ons, Europeanen nog steeds vreemd. Een tijdstip om naar toe te gaan. Maar voor de lokalen blijft het gebruikelijk om naar de voedertijd te gaan, want dan weet je zeker dat je de apen van dichtbij kunt zien.

De piedingtime is echter ook verleden tijd. Als je orang-oetans wilt spotten maak je een jungletrek van een uur of 3 of 4, samen met een lokale ranger, die in zijn rugzak wel wat fruit of groente meeneemt om de bekende orang-oetans te lokken.

Bukit Lawang ligt op ongeveer 3 uur rijden van Medan en 2 uur (via hobbelwegen) van Tangkahan. Het heeft een aantal aardige accommodaties, waarvan de Eco Lodge en Sam’s bungalows onze favorieten zijn. Voor wie met opgroeiende jeugd reist is het Bukit Lawang kindertehuis, met 2 slaapkamers, een leuk alternatief.
Hou er rekening mee dat in de weekenden Bukit Lawang wordt overspoeld door lokale toeristen en de zaterdagavonden luidruchtig zijn!
Voor bijzonder eten hoef je niet naar Bukit Lawang te reizen.