Rootsreis naar zuid Sumatra en Buitengewoon west Java
Hoi Vera,
Sorry dat ik nu pas reageer. Ik had een prima terugvlucht, maar kreeg daarna een vervelende spierblessure. Nu gaat het weer iets beter, dus ik schrijf je meteen even.
Ik heb een geweldige reis achter de rug. Hij was echt boven verwachting en van de drie reizen die ik maakte de allermooiste!!!
Ik wil je zeer bedanken voor de uitgebreide voorbereiding, ik ben waarschijnlijk best wel lastig geweest met al mijn vragen en verzoeken, maar het heeft enorm de moeite geloond. Ik wist dat wat ik in de voorbereiding goed zou doen, dat ik daar op de reis zelf de vruchten van zou plukken.
Hieronder enkele wetenswaardigheden, waar jij ook weer je voordeel mee kan doen bij nieuwe boekingen.
Zuid-Sumatra (Palembang, Muaraenim en Bandar Lampung) en Bangka hebben mijn hart gestolen, met name door de zeer vriendelijke mensen. Je ziet er eigenlijk geen Westerse toeristen en ik werd er door iedereen zo welwillend tegemoet getreden. De mensen gaven me een zeer welkom gevoel, keken er niet raar van op dat ik alleen reisde en waren heel vriendelijk. Ik merkte niets van een eventuele intolerantie, noch vanuit religie, maar ook niet omdat ik een belanda (bule) ben. Integendeel. Mijn verjaardagsverrassing is er een mooie illustratie van. Zonder enig eigen belang verrasten ze mij met een taart, maar ook een lieve brief en het gemonteerde filmpje met muziek eronder. Heel bijzonder en leuk trouwens dat jullie het op FB hebben geplaatst!
De chauffeurs en gidsen waren top, dat schreef ik je al over die in Sumatra, de gids op Bangka was ook prima. Zo reden we langs een plaats waar peper lag te drogen, dat had ik op mijn vorige reizen nog niet eerder gezien, en ik zei hem dat ik wel een foto had willen maken. De volgende ochtend had hij een trip naar een peperplantage voor me geregeld. We gingen naar een oud mannetje die daar overdag was, er zijn onderkomen had, de peper plukte etc. Ik werd in zijn wereld toegelaten, dat was heel bijzonder. Ook vroeg ik of ik een (Chinese) kampong van binnen zou kunnen bekijken in plaats van er alleen langs te rijden. Ook dat regelde hij.
De hotels waren verschillend van kwaliteit. Die in Palembang en Muaraenim waren heel luxe, dat waren veruit de beste hotels en ik had er - ondanks de grootte - ook persoonlijk contact, waarschijnlijk omdat er niet vaak Nederlandse toeristen komen. Achteraf zijn deze me het best bevallen!
Het hotel op Bangka was ook mooi en het uitzicht op het strand schitterend, maar niet geheel schoon wat ik wel raar vond, want het hotel en de kamer waren verder prima. Het strand viel tegen. Eigenlijk kun je er 's middags niet goed naar het strand, dan is de zee te ruw. Daarom heb ik op een ochtend later afgesproken. Echter, het strand was verlaten, op dat moment waren er nauwelijks toeristen in het hotel, en ik voelde me niet veilig om alleen op het strand te gaan zitten. Ik ben toen naar het zwembad gegaan. Het was niet erg, want ik ben toch geen type voor strandvakanties. Ik had meer dan genoeg te doen en te zien op Bangka.
Over hotel Marco Polo heb ik je al geïnformeerd. Dat hotel was op mijn verzoek geboekt, omdat het volgens de reisgids zo'n geweldig uitzicht heeft, maar dan nog had je wellicht de waarschuwing kunnen krijgen dat het niet aan onze normen van hygiëne voldoet. Gelukkig is dit toen door interventie van onze gids goed opgelost. Ik mailde je dit al.
Satwa Eco lodge was goed, maar eenvoudig, dat wist ik van tevoren. De reis er naar toe duurde geen 5 uur maar 11 uur. De vergissing komt waarschijnlijk doordat er dichterbij Muara Enim (op vijf uur rijden) nog een plaats met de naam Way Kanan ligt. Beter is het om de bestemming Way Kambas te noemen, om misverstanden te voorkomen. De transfer van Sven van Bandar Lampung naar Way Kambas verliep super. Hij was er al na 2.5 uur een eerder dan ik Hij was met de chauffeur en gids gekomen die met ons de jungle trekking gingen doen. Deze gids, chauffeur en nog een begeleider waren heel aardig, maar er viel weinig te zien. In die zin viel de tocht tegen. We hoorden apengeluiden, maar zagen qua dieren niet veel meer dan mieren, mierenheuvels, een andere bijzondere insect, een vogelnestje, bloedzuigers en sporen van olifanten en wilde zwijnen. Na 1.5 uur lopen gingen we terug (i.p.v. 4-5 uur). Langer lopen had niet veel toegevoegd en voor ons was dat dus okay. Ik ben wel blij dat ik het geboekt heb, omdat ik nu weet hoe zo'n tropisch regenwoud voelt qua dichtheid van de vegetatie, de klamme temperatuur enz. Raad je reizigers i.i.g. aan anti bloedzuigersokken mee te nemen (verkrijgbaar bij Bever), die heb je er echt nodig! We gingen ook naar de olifanten waar we apart een donatie voor betaalden, dat was heel leuk omdat Sven hielp met het wassen van een jongere olifant.
Op Sumatra heb ik mijn rootsreizen afgesloten. Ik heb alle familieplekken bezocht en de gids heeft zelfs een school van 90 jaar geleden gevonden, waar ik heel blij mee ben!!! Over de gids en chauffeur op Sumatra heb ik je al laten weten dat zij super waren en zeer aan te bevelen!!!. Ze hebben deze reis echt een extra dimensie gegeven. Ik mis ze nog
Tijdens de overtocht met de ferry had ik graag de Krakatau willen zien (overigens ook om roots-redenen). Toen we naar het Multatulimuseum gingen, reden we langs Carita, toen kregen we nog een kans. maar de Krakatau heeft zich door de nevel twee keer niet laten zien.
Op Java hadden we twee keer een Guesthouse (Happy Valley en Jakarta) en een kleiner hotel in Serang. Dat is ook wat ik wilde in verband met het meer persoonlijke contact, omdat ik dacht alleen te reizen. Happy Valley heeft natuurlijk een prachtige ligging en we waren blij er weer te zijn, nadeel is dat alle toeristen Nederlanders waren en in zo'n klein complex kun je daar niet omheen. Pesona Guesthouse te Jakarta bevindt zich in een prachtig gebouw, ik heb het in de evaluatie een excellente score gegeven.
Op Java hebben we de twee meest bijzondere dagen gehad. Ik mailde je er al over. Bij het Multatuli museum hadden we het geluk dat we een man (van de politie) troffen die ons de plaatsten uit de Max Havelaar wilde laten zien. Ik had een boekje bij me waar die in stonden en zo zijn we echt het 'boek ingegaan'. In het dorpje Desa Badur nodigde een alleraardigste vrouw ons gastvrij uit in haar typisch Sundanese huis, we kregen er te eten en te drinken. Op zoek naar een karbouw (die in het boek een belangrijke rol heeft) liepen we achter haar aan door de prachtige sawah's over die gladde dijkjes en liep het dorp uit om ons te zien. Want daar komen nooit toeristen. En iedereen zo aardig, tot we uiteindelijk de karbouw vonden. Het museum zelf is ook zeer de moeite waard. De Baduytour was in een woord geweldig. Ik ben zo blij dat je me die aanraadde. Het heeft me echt een verdieping aan Indonesië gegeven. Dank daarvoor!
Over de chauffeur op Java hebben we al gemaild. Ook de laatste twee dagen verliepen zeer moeizaam. De chauffeur kon echt de weg niet vinden, ook niet van het vliegveld waar we Sven afzetten terug naar het hotel. Hij ging op een gegeven moment de tolweg op, reed Jakarta uit om er met een enorme lus weer naar terug te rijden, gewoon omdat hij verkeerd was gereden. Ik vond dat toen in het pikkedonker ook even eng en vroeg hem waar hij heen ging!
Ik ben er de voorlaatste dag toch op uitgegaan, wilde me die bij nader inzien niet laten ontnemen, naar twee straten in Menteng waar mijn vader ooit woonde. Ik heb er een uur rondgelopen en we hebben in totaal vijf uur over de reis gedaan. In het hotel zei men dat de afstand maximaal 1 a 1.5 uur duurt. Op de laatste dag gingen we weer naar Menteng voor twee musea en een stadswandeling daar. Ook toen reed hij maar rondjes en zei ik op een bepaald punt dat we daar een half uur geleden ook al waren geweest. Bij het afscheid op het vliegveld zei hij alleen dat hij moe was. Hij wenste me geen goede vlucht, maar zo was het steeds. Hij was vooral met zichzelf bezig. Zo vroeg hij voortaan niet meer naar Pesona Guesthouse te gaan, omdat het voor hem zo lang rijden is. Ik kan me niet voorstellen dat er over deze chauffeur nooit klachten zijn geweest. Tegen Sven zei hij bij het wegbrengen nog wel: 'sorry voor alles'.
Tot slot nog een kleine opmerking over je advies m.b.t. de fooien. We kwamen er achter dat die echt te hoog liggen. Een kofferjongen kun je maximaal 5.000 RUP geven, bij de chauffeur en gids ging ik uit van ca. 35.000 per dag per persoon. Op Sumatra gaven we meer dan op Java, maar dat had met onze tevredenheid te maken.
Nou Vera, ik hoop dat dit een beetje is wat je verwacht en waar je iets aan hebt. Als je nog vagen hebt, schroom niet die te stellen.
