• Padar island Komodo
  • Bromo
  • Raja Ampat
  • Duikvakanties Indonesië
  • Borobudur
  • Tanah Toraja
  • Turtle
  • Ombak Putih
  • Bali sunset
  • Baliemfestival
  • Kawah IJen
  • Bohorok
  • Tangkahan
  • Samosir
  • Baturraden
  • Pink beach Komodo
  • Whaleshark Kalimantan

Reisverslag Indonesië

Papua, Baliemvalei en Nimbrokan

Hallo Jan van Merapi

Ik heb 3 fantastische weken in Papoea achter de rug! Veel interessanter en leuker en alles dan ik in mn dromen kon hopen. Ik moest me natuurlijk wel zo nu en dan flexibel opstellen, dat snap je, want in het leuke Suwae resort deed dan het water het niet, en vooral met de Kerstvolte van 't RESORT liet de elektra het ook veel afweten, ook tijdens de leuke kerkdienst die ik op mijn verzoek meemaakte. Tabla Nusa is een erg leuk gehucht waar Papoea' s en 'gewone' Indonesiërs heel plezierig mixen, wat in Wamena anders was. Al vond Edison het een heel groot bezwaar dat Suwae resort ruim een uur over hele slechte wegen van Sentani af ligt, ben ik toch heel blij dat ik daarvoor heb gekozen. Toch veel liever dan zo'n luxe Swiss Bell of zo. De laatste nacht heb ik in een mini hotelletje aan het meer gelogeerd dat gekoppeld is aan een heel goed restaurant van een Menado-meneer met de naam Chris, heel leuk om zo direct aan het Sentanimeer op de veranda te kunnen zitten op de laatste avond. Het enige bezwaar, dat had Antoni al gezegd, dat achter het complexje een heel lawaaiige autoweg ligt, maar dat nam ik op de koop toe, liever dan zo'n luxe hotel.

De chauffeur Antoni was niet alleen een alleraardigste en uitstekend chaufferende man, maar met z'n prima Engels ontpopte hij zich ook als een hele goede en voorkomende gids, waar ik dus niet voor betaald had.
Ik heb 'm een hele fikse fooi gegeven. Voor Papoea zijn de bedragen die jullie als tip per dag noemen echt te weinig vindt ik.
In Wamena was Edison ook heel keurig en stipt op tijd en alles en ik had wat moeite met z'n soms wat boze en discriminerende uitspraken over DE PAPOEA's en hoe woedend hij op kinderen maar ook op volwassenen en zelfs een hotel kon uitvallen. Ik heb er niets van gezegd, want verder was hij een prima man en had z'n zaakjes heel goed op orde. Wel toen hij per telefoon tegen een hotel verschrikkelijk uitviel, zei ik hem dat ik dat nog nooit van een Indonesiër had meegemaakt, zo kwaad. (Dat is echt note done in Indonesië, dat weet jij vast wel).

Toen ik dat later vertelde aan Antoni, moest hij glimlachen, ja, het is verder een prima vent maar hij heeft bad tempers. Ik vond dat fijn dat ie dat zei, want in Wamena had ik er soms echt last van, van z'n boute optreden. En toch: een uitstekende toerregelaar. Alles bij elkaar was het ook nog goed dat ik geen trekking wou, want er was weer eens een vete tussen 2 dorpen of clans uitgebroken in de Zuid Baliem Vallei, waar de meeste trekkings zijn. En dus hadden militairen de boel afgesloten daar.
Arme mensen...

Edison en Antoni hebben bijna steeds goed rekening gehouden met mijn slechte heuvel op- en afklimmen. Ik was wel blij dat ik M'n stok bij me had, want de excursie in Nimbrokan vergde veel moddergeploeter, we hebben wel 2,5 uur of meer met rubberlaarzen door moeras geploeterd want met de regentijd is het pad naar de paradijsvogels een modderpoel.
Antoni zal je ook berichten dat de paradijsvogels zich te ver in de jungle hebben teruggetrokken, vooral door houtkap waar de regering etc.
niet tegen optreedt. Ik was daar op voorbereid voor ik naar Nimbrokan ging, maar wou er toch heen, alleen al om het dorpje daar te zien en de weg erheen. Het slapen bij Pak Jamal was een prinses-op-de-erwt-story, want ik kan eigenlijk heel moeilijk opstaan als ik op een matras op de grond moet liggen... toen hebben ze wel 5 matrassen op elkaar voor me gestapeld, dat was wiebelig, en in m'n rug moest ik een extra kussen stouwen maar ik heb er heel redelijk geslapen, en het eten was er overheerlijk!
Ook fantastisch was de Victoria Kroonduiven bij Jamal in een hele ruime kooi te zien, wat een imposante grote prachtige dieren, helaas worden die dan door mensen in de jungle gevangen waar ze veel geld voor krijgen...

Bovendien is Pak Jamal een erg aardige, goeie vent die heel veel vogelnamen in het Engels kent, en met 't boek erbij hebben we toch nog zo n 10 verschillende vogels gespot, dus het blijft voor toeristen die in vogels geïnteresseerd zijn zeker de moeite waard. Bovendien is het leuk om zo'n transmigratiedorp te zien.

Ik heb in de Baliemvallei ook nog een hele ceremonie meegemaakt in een minidorpje zonder gelukkig varkens-slachterij, ik betaalde er 2 miljoen voor, was bang dat 't te toeristisch zou zijn, maar nee, de mensen deden heel roerend ontzettend hun best om het mij naar de zin te maken, en het was heel bijzonder dat ik ook in DE KEUKEN-hut mocht kijken, alles heel origineel zoals ik in een cultureel antropologisch boekje over de Dani had gelezen. Daar was een Kasuaris in een hok, die hadden andere mensen gevonden als jong dier in de laaglanden en naar de hooglanden meegenomen, waar ze eigenlijk niet thuishoren.

Meer weet ik op dit moment niet te vertellen. Hier bij 't vliegveld van Bali stond er keurig een taxichauffeur met m'n naambordje te wachten, het Puri Kelapa hotel was wel heerlijk met hun uitstekende service en de wifi die t doet en het water en de elektra die 't doet na het soms wat afzien in Papoea. Echt uitstekende service en prachtige Balinese cottages, aardige correcte mensen, prima. Nu op naar Flores!

Hartelijke groet en nu al super dank aan Merapi toers voor de super Papoea toer.

Aafke